เมื่อเร็วๆ นี้ คณะกรรมการประจำสภาประชาชนมณฑลเหลียวหนิงได้พิจารณาและรับรอง “ระเบียบว่าด้วยการจัดการทุ่นระเบิดที่ครอบคลุมในมณฑลเหลียวหนิง” (ต่อไปนี้จะเรียกว่า “ร่างพระราชบัญญัติ”) และส่งให้คณะกรรมการประจำสภาประชาชนประจำจังหวัดเพื่อพิจารณา
ตามกฎหมายและระเบียบข้อบังคับมากกว่าสิบฉบับ เช่น กฎหมายทรัพยากรแร่ กฎหมายการผลิตความปลอดภัย กฎหมายคุ้มครองสิ่งแวดล้อม และบทบัญญัติที่เกี่ยวข้องของกระทรวงและคณะกรรมการของรัฐ และอ้างอิงถึงกฎหมายและข้อบังคับท้องถิ่นที่เกี่ยวข้องของเหลียวหนิง จังหวัดและประสบการณ์ของจังหวัดอื่น ร่างพระราชบัญญัติมุ่งเน้นไปที่การจัดการเหมืองที่ครอบคลุมภายใต้ "กฎห้าแร่ธาตุ" ของ "การลดสิทธิการขุด การเปลี่ยนแปลงของอุตสาหกรรมเหมืองแร่ ความปลอดภัยของผู้ประกอบการเหมืองแร่ นิเวศวิทยาของเหมือง และความมั่นคงของพื้นที่ทำเหมือง" .มีการทำข้อกำหนด
ภายในสิ้นปี 2560 มีเหมืองที่ไม่ใช่ถ่านหิน 3219 แห่งในมณฑลเหลียวหนิงเหมืองขนาดเล็กคิดเป็นเกือบ 90% ของจำนวนเหมืองทั้งหมดในมณฑลเหลียวหนิงการกระจายเชิงพื้นที่ของพวกมันกระจัดกระจายและประสิทธิภาพของมาตราส่วนต่ำอุตสาหกรรมเหมืองแร่จำเป็นต้องได้รับการเปลี่ยนแปลงและปรับปรุงอย่างเร่งด่วนส่วนเกินและการขาดแคลนแร่อยู่ร่วมกัน ห่วงโซ่อุตสาหกรรมสั้น ระดับของการพัฒนาอุตสาหกรรมต่ำ ระดับของการเปลี่ยนแปลงทางเทคโนโลยี เทคโนโลยี และอุปกรณ์ของวิสาหกิจเหมืองแร่อยู่ในระดับต่ำ และ "สามอัตรา" ของทรัพยากรแร่ (อัตราการฟื้นตัวของการขุด อัตราการกู้คืนการประมวลผลแร่ อัตราการใช้ที่ครอบคลุม) โดยทั่วไปไม่สูง
ในมุมมองของสถานการณ์ปัจจุบันและสถานการณ์จริงของมณฑลเหลียวหนิง ร่างกฎหมายได้กำหนดบทบัญญัติเฉพาะเกี่ยวกับการเพิ่มประสิทธิภาพของโครงสร้างการขุด: การสนับสนุนให้เทศบาลและรัฐบาลมณฑลพึ่งพาข้อดีของทรัพยากรแร่เพื่อพัฒนาอุตสาหกรรมการประมวลผลที่เข้มข้นทรัพยากร ร่วมมือกับผู้ประกอบการเหมืองแร่ และส่งเสริมการสร้างฐานวัตถุดิบแห่งใหม่ของประเทศเหลียวหนิงส่งเสริมวิสาหกิจที่มีเงินทุนมากมายและเทคโนโลยีขั้นสูงให้ล้าหลังในอุปกรณ์และเนื้อหาด้านเทคโนโลยีต่ำเหมืองที่มีการใช้ประโยชน์อย่างครอบคลุมในระดับต่ำ อันตรายด้านความปลอดภัยที่อาจเกิดขึ้น และการปล่อยมลพิษที่ไม่น่าพอใจควรได้รับการบูรณาการและจัดโครงสร้างใหม่โครงการขุดใหม่ ขยาย และสร้างใหม่ควรสอดคล้องกับกฎระเบียบของรัฐที่เกี่ยวข้องกับการปกป้องระบบนิเวศน์ การวางแผนทรัพยากรแร่ และนโยบายอุตสาหกรรม
ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ความรับผิดชอบหลักของการผลิตความปลอดภัยในวิสาหกิจเหมืองแร่บางแห่งไม่บรรลุผล เงื่อนไขของการผลิตความปลอดภัยไม่ได้มาตรฐาน มาตรการความปลอดภัยและการลงทุนไม่ได้เกิดขึ้น ไม่มีการศึกษาความปลอดภัยและการฝึกอบรม "การละเมิดสามครั้ง ” ปัญหามีความชัดเจนมากขึ้นและการเกิดอุบัติเหตุด้านความปลอดภัยในการผลิตบ่อยครั้งยังไม่ได้รับการควบคุมอย่างมีประสิทธิภาพ
เพื่อดำเนินการตามความรับผิดชอบหลักของการผลิตด้านความปลอดภัยของผู้ประกอบการเหมืองแร่อย่างเต็มที่ เสริมสร้างการปรับปรุงพื้นที่สำคัญอย่างครอบคลุมและควบคุมอุบัติเหตุด้านความปลอดภัยในการผลิตอย่างมีประสิทธิภาพ ร่างกฎหมายได้กำหนดว่าผู้ประกอบการเหมืองแร่ควรสร้างกลไกป้องกันสองเท่าของการควบคุมระดับความเสี่ยงด้านความปลอดภัยและการตรวจสอบอันตรายที่ซ่อนอยู่และ ดำเนินการควบคุมระดับความเสี่ยงด้านความปลอดภัย ใช้ระบบการตรวจสอบและบำบัดอันตรายที่ซ่อนอยู่จากอุบัติเหตุด้านความปลอดภัยในการผลิต และใช้มาตรการทางเทคนิคและการจัดการฝ่ายจัดการเหตุฉุกเฉิน ทรัพยากรธรรมชาติ การพัฒนาและปฏิรูป อุตสาหกรรมและเทคโนโลยีสารสนเทศ สิ่งแวดล้อมทางนิเวศวิทยา ฯลฯ จะต้องจัดทำแผนการดำเนินงานเพื่อควบคุมแหล่งกักเก็บแร่หางแร่อย่างครอบคลุมตามบทบัญญัติที่เกี่ยวข้องของรัฐและจังหวัด และแบ่งหน้าที่ ตามความรับผิดชอบ โดยเน้นที่ “อ่างเก็บน้ำเหนือศีรษะ” “อ่างเก็บน้ำหางแร่ อ่างเก็บน้ำร้าง อ่างเก็บน้ำอันตราย และอ่างเก็บน้ำอันตรายในพื้นที่คุ้มครองแหล่งน้ำสำคัญรัฐบาล.
นอกจากนี้ ร่างกฎหมายยังให้ความสำคัญกับการป้องกันและควบคุมมลพิษของเหมือง และการฟื้นฟูสภาพแวดล้อมทางธรณีวิทยากำหนดระบบความรับผิดชอบในการปกป้องสิ่งแวดล้อม กำหนดว่าผู้ประกอบการเหมืองที่ปล่อยสารมลพิษเป็นหน่วยงานหลักที่รับผิดชอบในการปกป้องสิ่งแวดล้อมและการป้องกันมลพิษ และรับผิดชอบพฤติกรรมการปล่อยมลพิษและมลภาวะต่อสิ่งแวดล้อมและความเสียหายต่อระบบนิเวศที่เกิดจากพวกมันและสร้างกลไกติดตามสภาพแวดล้อมทางธรณีวิทยาของเหมืองกำหนดให้หน่วยงานที่มีอำนาจด้านทรัพยากรธรรมชาติจัดตั้งระบบติดตามสภาพแวดล้อมทางธรณีวิทยาของทุ่นระเบิดภายในเขตการปกครองของตน ปรับปรุงเครือข่ายการติดตามและตรวจสอบสภาพแวดล้อมทางธรณีวิทยาของทุ่นระเบิดแบบไดนามิกห้ามมิให้สร้างความเสียหายใหม่ต่อสิ่งแวดล้อมทางนิเวศวิทยารอบพื้นที่ฟื้นฟูในกระบวนการปกป้องและฟื้นฟูทุ่นระเบิด และสนับสนุนให้ผู้ประกอบการ องค์กรทางสังคม หรือบุคคลธรรมดาลงทุนในเหมืองปิดหรือทิ้งร้างสภาพแวดล้อมทางธรณีวิทยาของเหมืองถูกควบคุมและฟื้นฟู